içerik yükleniyor...Yüklenme süresi bağlantı hızınıza bağlıdır!

HZ. HATİCE'NİN (S.A) PEYGAMBER EFENDİMİZ (S.A.A) İLE EVLİLİK YAŞI

Hz. Muhammed (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Hatice’den daha üstününü görmedim. Tüm insanlar inkar ederken, o bana inandı. Herkes beni yalanlarken, o "sen doğrusun çekinme ve devam et" dedi. Herkes beni yalnızlığa terk ederken, o sadece imanı ve sevgisiyle değil, malıyla da bana destek oldu. Bu uğurda maddi varlığını feda etmekten geri durmadı. Bana her koşulda sahip çıktı ve üstelik çocuklarımın anasıdır.”

HZ. HATİCE'NİN (S.A) PEYGAMBER EFENDİMİZ (S.A.A) İLE EVLİLİK YAŞI

Tüm kaynaklar Hz. Peygamber Efendimizin (s.a.a) ilk eşinin Hz. Hatice (s.a) olduğunu yazmıştır ve bunların çoğu, Hz. Hatice (s.a) ile evlendiğinde Efendimizin (s.a.a) yaşının 25 olduğunu kaydetmiştir.

İbn-i Abdülbir, Hz. Hatice’nin (s.a) Peygamber Efendimizin (s.a.a) ilk eşi olduğuna ve onunla yaşadığı süre zarfında başka bir kadınla evlenmediğine inanmaktadır.[1] Aynı şekilde Hz. Hatice (s.a) ile evlendiğinde yaşının 25 olduğu ve Fil yılından yirmi altı yıl sonra olduğunu kaydetmiştir.[2] 

Aynı şekilde Zühri’den naklettiği bir rivayete göre, Peygamber Efendimizin (s.a.a) Hz. Hatice (s.a) ile evlendiğinde yaşının 21 olduğunu kaydetmiştir.[3] Mes’udi de Hz. Hatice’nin (s.a) Peygamber efendimizin (s.a.a) ilk eşi olduğuna inanmaktadır.[4]

Aynı şekilde bazı kaynaklar da bu konuya vurgu yapmışlardır.[5] İbn-i Esir, Hz. Hatice’nin (s.a) Peygamber Efendimizin (s.a.a) ilk eşi olduğuna vurgu yaparak, bu evliliğin Bi’setten önce olduğuna inanmaktadır.[6] İbn-i Esir ise, Hz. Hatice (s.a) ile evlendiğinde Peygamber Efendimizin (s.a.a) yaşının 21, 22, 25, 28, 30 ve 37 olduğunu belirten çeşitli görüşleri belirtmiştir.[7]

Hz. Hatice’nin (s.a) Peygamber Efendimiz (s.a.a) ile evlendiğinde kaç yaşında olduğu konusunda da kaynaklar aynı görüşte değildir. Kaynaklarda 25 yaşından 46 yaşına kadar olan yaş farklılıkları zikredilmiştir.

Kaynakların çoğu, Hz. Hatice’nin (s.a) Peygamber Efendimizle (s.a.a) evlendiği zaman, yaşının 40 olduğu yönündedir.[8] Mes’udi ise, söylenen bu yaşların dışında farklı yaşların da olabileceği ihtimalini başkalarından nakletmektedir.[9] Bazı kaynaklarda yaşının 25 olduğu[10] ve başka kaynaklarda ise, yaşının 28,[11] 30,[12] 35,[13] 44,[14] 45,[15] ve 46,[16] olduğu kaydedilmiştir.

Hz. Hatice’nin (s.a) Hz. Peygamber Efendimiz (s.a.a) ile evlendiğinde kaç yaşında olduğunun tespit edilmesi biraz zordur. Hz. Resul-ü Kibriya (s.a.a) Hz. Hatice (s.a) ile birlikte 15 yıl Bi’setten önce[17] ve 10 yıl Bi’setten sonra, toplam olarak 25 yıl yaşamıştır. Öte yandan Hz. Hatice (s.a) vefat ettiğinde yaşı 65 veya Beyhaki’nin tercih ettiğine göre ise, 50’dir. Dolayısıyla Hz. Hatice’nin (s.a) Hz. Peygamberimiz (s.a.a) ile evlendiğinde yaşının 25 veya 40 olması gerekmektedir. Eğer Hz. Hatice (s.a), Peygamber Efendimiz (s.a.a) ile evlendiğinde yaşı 25 olursa, vefatında yaşının 50 olması gerekir. Çünkü evlendiğinde yaşı 25’dir. Bu görüşü sadece bazı araştırmacılar onaylamıştır.[18] 

Kaynaklarda yaygın olmadığından dolayı, bu görüşün kabul edilmesi biraz zordur. Ancak Peygamber Efendimizin (s.a.a) Hz. Hatice’den (s.a) olan çocuğu Kasım’ın Bi’setten sonra vefat etmesinin[19] anlamı şudur ki Kasım dünyaya geldiğinde Hz. Hatice’nin (s.a) yaşının 55 veya daha fazla olması gerekir ve bu ihtimal ise, zayıftır. Bu konu Şia ulemalarının görüşleri ile kaynaklara dayandırıldığında Hz. Hatice’nin (s.a) Peygamber Efendimiz (s.a.a) ile evlendiğinde “Azra” olduğu[20] ve Hz. Hatice (s.a) gibi makam ve konum sahibi bir hanımefendinin 40 yaşına kadar Kureyş’ten evlenmemesi uzak bir ihtimal gibi durmaktadır. Dolayısıyla Hz. Hatice (s.a) evlendiği zaman yaşının 25 veya 28’den daha büyük olmaması gerekmektedir.[21]

Evlilik sırasında veya evlilik öncesindeki yaş ve yıldan daha önemli olan şey, bu mukaddes konudaki amaç ve niyettir. Kaynaklarda Hz. Peygamber Efendimiz (s.a.a) ile Hz. Hatice-i Kübra’nın (s.a) bu bağlamdaki amaçlarının ilahi ve kutsal niyetleri olduğudur. Özellikle bu konu Hz. Hatice’yi (s.a) Hz. Peygamberimize (s.a.a) doğru çekmiştir.

İbn-i Kesir, İbn-i İshak’tan şöyle nakletmektedir: Hatice (s.a), Muhammed Emin’in (s.a.a) doğruluk, doğru sözlülük, emanete riayet eden ve ahlaki özelliklerini gördüğünde onu kendi malının emini yapmış, Şam ticaret seferinden döndüğünde ve Meysere’nin (Hz. Hatice’nin kölesi) Hz. Peygamberin (s.a.a) özelliklerini açıklamasından sonra Hz. Muhammed’e (s.a.a) evlilik teklifinde bulunmuştur.[22] 

İbn-i Seyyidinnas da Hz. Hatice’nin (s.a) Peygamber Efendimizin (s.a.a) ahlaki özellikleri ve sadakatinin ona evlilik teklifinde bulunmasına sebep olduğunu belirtmiş ve Hz. Hatice’nin (s.a) Peygamber Efendimizde (s.a.a) bulunan sadakat, emanete riayet, doğru sözlülük ve ahlaki özelliklerinden dolayı ona evlilik teklifinde bulunduğunu kaydetmiştir.[23] İbn-i Esir de bu faktörlerin aynılarını "Usdü’l Ğabe" kitabında belirtmiştir.[24]

 

 

--------------------------

  1.  İbn-i Abdülbir, el-İstiyab, c. 1, s. 25.
  2.  İbn-i Abdülbir, el-İstiyab, c. 1, s. 35.
  3.  İbn-i Abdülbir, el-İstiyab, c. 1, s. 35.
  4.  Mes’udi, Murucü’z-Zeheb, c. 2, s. 282.
  5.  Besva, el-Marifet ve’t-Tarih, c. 3, s. 267; İbn-i Esir, el-Kamil, c. 2, s. 307.
  6.  İbn-i Kesir, el-Bidayet ve’n-Nihayet, c. 5, s. 293.
  7.  İbn-i Kesir, el-Bidayet ve’n-Nihayet, c. 5, s. 293.
  8.  İbn-i Esir, el-Kamil, c. 2, s. 39; İbn-i Sa’d, et-Tabakatü’l Kübra, c. 8, s. 174; İbn-i Esir Cezri, Usdu’l Ğabe fi Marifeti’s-Sahabe, c. 1, s. 23; Belazuri, el-Ensabü’l Eşraf, c. 1, s. 98 ve c. 9, s. 459; Taberi, Tarihü’l Umem ve’l Muluk, c. 2, s. 280.
  9.  Mes’udi, Murucü’z-Zeheb, c. 2, s. 287.
  10.  Beyhaki, Delailü’n-Nubuvvet, c. 2, s. 71; es-Siyretü’l Halebiyye, c. 1, s. 140; el-Bidayet ve’n-Nihayet, c. 2, s. 294; Belazuri, Ensabü’l Eşraf, c. 1, s. 98.
  11. Belazuri, Ensabü’l Eşraf, c. 1, s. 98.
  12.  Cafer Murtaza Amuli, es-Sahih min Siyreti’n-Nebii’l A’zam (s.a.a), c. 2, s. 115, es-Siyretu’l Halebiyye, c. 1, s. 140’dan naklen; Tehzib'üt-Tarih-i Demeşk, c. 1, s. 303; Tarihu’l Hamis, c. 1, s. 264.
  13.  İbn-i Kesir, el-Bidayet ve’n-Nihayet, c. 5, s. 295; İbn-i Kesir, es-Siyretü’n-Nebevviye, c. 1, s. 265.
  14.  Vakıdi, Muhtazar Tarih-i Demeşk, c. 1, s. 303.
  15.  Vakıdi, Muhtazar Tarih-i Demeşk, c. 1, s. 275; Tehzibü’l Esma, c. 2, s. 342.
  16.  Belazuri, Ensabü’l Eşraf, c. 1, s. 98.
  17.  İbn-i Kesir, el-Bidayet ve’n-Nihayet, c. 5, s. 295; Beyhaki, Delailu’n-Nubuvvet, c. 2, s. 72.
  18.  Beyhaki, Delailü’n-Nubuvvet, c. 2, s. 71; Cafer Murtaza Amuli, es-Sahih min Siyreti’n-Nebii’l A’zam (s.a.a), c. 2, s. 114.
  19.  İbn-i Kesir, el-Bidayet ve’n-Nihayet, c. 5, s. 294.
  20.  İbn-i Şehraşub, el-Menakib Al-i Ebu Talib, c. 1, s. 159.
  21. Cafer Murtaza Amuli, es-Sahih min Siyreti’n-Nebii’l A’zam (s.a.a), c. 2, s. 114.
  22.  İbn-i Kesir, el-Bidayet ve’n-Nihayet, c. 5, s. 293.
  23.  İbn-i Seyyidinnas, Uyunü’l Eser fi Fununi’l Magazi ve’ş-Şemail ve’s-Siyer, c. 1, s. 63.
  24.  İbn-i Esir Cezri, Usdü’l Ğabe fiMarifeti’s-Sahabe, c. 1, s. 23.

Tarih: 07-11-2019

FACEBOOK YORUM
Yorum