Masumların Ayrıcalık Felsefesi

İmam Cafer Sâdık (a.s) şöyle buyuruyor: Yüce Allah, Hz. Musa'ya (a.s) şöyle vahyetti: "Ey Musa! Ben bütün insanların hâline baktım. Bunca insan arasında senin bana karşı daha mütevazı bir kul olduğunu gördüğüm için, seni vahyime muhatap kılıp peygamberliğe seçtim."[1]

İmam Ali (a.s) şöyle buyuruyor: Yüce Allah'ın lütuf ve inayeti, kulun niyeti miktarıncadır. [2]

Kur'ân-ı Kerim'de de Ankebut Suresi'nin son ayetinde bu noktaya işaret edilerek şöyle buyrulmaktadır: “Bizim yolumuzda cihat edip çaba gösterenlere şüphesiz yollarımızı gösteririz. Gerçekten Allah, ihsan edenlerle beraberdir”.

Maddeci Adam ve İmam Cafer Sâdık (a.s)

Allah'a inanmayan maddeci bir adam, İmam Cafer Sâdık'tan (a.s) "Niçin Allah, bazı insanları saygın ve iyi hasletlerle ve bazılarını ise, aşağılık ve kötü hasletlerle yaratmıştır?" diye sordu.

İmam (a.s) şu cevabı buyurdular: "Saygın kimse Allah'a itaat edendir; aşağılık kimse de O'na itaatsizlik gösteren!" Bunun üzerine inkârcı adam "Bazı adamlar yaradılış olarak diğerlerinden daha iyi değil midir yani?" diye sordu.

İmam (a.s) "Hayır; yegâne ölçü takva ve erdemdir!" diye buyurdular. Bunun üzerine adam, "Yani sizce bütün insanlar eşit yaratılmış olup, yegâne üstünlük ölçüsü takva mıdır yani?" diye sordu.

İmam (a.s) "Evet" buyurdu ve şunları ekledi:

Bütün insanlar topraktan yaratılmış olup, herkes Âdem'le Havva'nın evladıdır aslında! Hepsini yüce Allah yaratmıştır ve hepsi Allah'ın kuludur. Bu arada Allah Azze ve Celle elbetteki Âdemoğulları arasından bazılarını seçmiş; doğumlarını tertemiz kılmış; vücutlarını temizlemiş; babalarının sulbü ve annelerinin rahminde onları günah ve kötülükten korumuş; bunlar arasından peygamberler seçmiştir ki Âdemoğullarının en temiz olanları bunlardır. Bu avantaj ve ayrıcalığın felsefesi de yüce Allah'ın onları yaratırken, bu nadide kulların kendisine itaat edeceğini ve O'na ortak koşmayacaklarını bilmesiydi. Onların bu avantaj ve üstün makamlarının nedeni, bizzat kendi amelleri ve yüce Allah'a itaat göstermeleridir. [3]

-------------

[1]- Vesailu'ş-Şia, c.4, s.1075.

[2]- Gureru'l-Hikem.

[3]- Biharu'l-Envar, c.10, s.170.